Οι τόποι που συναντήσαμε είναι μικρές επιστροφές σ’ έναν ακριβό όσο και αλλοτινό εαυτό. Ταξιδεύουμε συχνά εκεί, μέσ’ από φωτογραφίες και αναμνήσεις, αναζητώντας την επίγευση μιας προσωπικής αλήθειας. Στα τοπία κοιμούνται οι εικόνες που ονειρευτήκαμε και τα πρόσωπα κουβαλούν τους ψιθύρους μας. Όλα μαζί γίνονται μια περίεργη σημειολογία από ένα άνοιγμα μυστικό σ’ έναν απόκρυφο, δικό μας κόσμο. Πάντα συναντάμε αυτό που είμαστε. Από το ταξίδι μου στη Συρία κρατώ την υπόσχεση πως κάποτε θα επιστρέψω εκεί. Οι φωτογραφίες είναι μια χειροπιαστή επιβεβαίωση της ύπαρξης, μια ιδιότυπη συλλογή στιγμών, όπου η κάθε στιγμή κουβαλάει μέσα της ένα τέλος οριστικό. Επιλέγω το τέλος ως αφετηρία και δραπετεύω στα παραμύθια, για να θυμηθώ πάλι, πως ο δρόμος των πολλών είναι ο δρόμος του ενός. Κάθε ιστορία είναι δική μου και δική σας. Είμαστε μια ανάσα, ένα φλεγόμενο αντίκρισμα της ματαιότητας και λίγο πριν χαθούμε, καλούμαστε —όντας θνητοί και γυμνοί— να στρέψουμε το βλέμμα στη σιωπηλή ομορφιά της ύπαρξης. Το βιβλίο έχει μορφή λευκώματος και περιλαμβάνει ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τη Συρία πριν τον πόλεμο μαζί με έξι αλληγορικές ιστορίες, εμπνευσμένες από τις αντίστοιχες φωτογραφίες.