Το Περί ποιητικής του Αριστοτέλη είναι το πρώτο έργο που κατέστησε την ποιητική τέχνη αντικείμενο αυτοτελούς και συστηματικής έρευνας. Αποφεύγοντας να ερμηνεύσει και να αποτιμήσει την τέχνη με κριτήρια οντολογικά, ηθικά ή πολιτικά, ο Αριστοτέλης εγκαινιάζει επί της ουσίας έναν νέο κλάδο έρευνας, με τη δική του μεθοδολογία και σκοπό, που διακρίνεται τόσο από την πολιτική και την ηθική όσο και από τη ρητορική. Πιο συγκεκριμένα, ο Αριστοτέλης στο κείμενο που μας απασχολεί διαχωρίζει ρητά την ποίηση από την ιστοριογραφία, αλλά και την πολιτική, στην οποία πρέπει να περιλάβουμε και την ηθική. Μια έκδοση της Εταιρείας Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου