Kasbah, φρούριο, ψηλά τείχη χωρίς ανοίγματα, σημείο άμυνας. Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται ως τέτοιο είναι απροσπέλαστος. Φαινομενικά μια ερωτική απογοήτευση οδηγεί σε μια απόφαση φυγής από την Αθήνα. Ο εσωτερικός μονόλογος τρέφει το Kasbah. Αυτό που αναπάντεχα σπάει τον φαύλο κύκλο είναι η σύνδεση με το παρελθόν. Ο κόσμος της επαρχίας, η αποτίναξη των προσδοκιών των άλλων, η ανακάλυψη του τόπου και μαζί των θαμμένων δυνατοτήτων στρέφουν επιτέλους τη ματιά προς τα έξω. Και ο δρόμος για την αποδοχή της πραγματικότητας και του εαυτού έχει πια ανοίξει.